Chronologie. Van Becher naar Suzuki:
Natuurlijk was ook Becher beïnvloed en geïnspireerd door voorgangers in de fotografie. Deze chronologie zal dan ook beginnen bij deze voorgangers.

1920 – 1930. De nieuwe zakelijkheid.
Een stilistische reactie binnen de kunsten op het voorafgaande expressionisme. Kenmerkend zijn de emotieloze weergave van alledaagse voorwerpen en de voorkeur naar eenvoud.
Binnen de fotografie waren o.a. de volgende fotografen van belang binnen deze stroming:
August Sander.
Bekend van zijn werk “Menschen des 20. Jahrhunderts” waarin hij alledaagse mensen portretteerde. Hij was van mening dat het de taak van de fotografie was om een waarheidsgetrouwe, objectieve weergave van de werkelijkheid te geven.
Karl Blossfeldt.
Fotografeerde bloemen en planten op een haast wetenschappelijke wijze, zeker afstandelijk en zonder enige emotie. Het ging hem louter om vorm en structuur.
Albert Renger Patzsch.
Fotografeerde natuurlijke vormen, industriële objecten en in massa geproduceerde objecten.

V.a. 1959. Becher Schule.
Ook wel de Düsseldorfer Schule genoemd. V.a. 1959 fotografeerden Bernd en Hilla Becher ingenieursbouw in Europa en de Verenigde Staten. Zwart wit fotografie van vakwerkhuizen en industriële installaties zoals watertorens, gashouders en mijnbouw.
Deze objecten werden vrij afstandelijk gefotografeerd op grootbeeld technische camera (13 x 18), haarscherp, technisch perfect, telkens vanuit het zelfde perspectief, bij wat grijzig weer zonder uitbundig zonlicht. Dit alles om te bewerkstelligen dat het beeld geen enkele vorm van emotie of betrokkenheid in zich had. Iedere vorm van subjectiviteit en interpretatie werd zo geweerd.
Samenvattend; Aldus werd de waarneming onpersoonlijk, systematisch en ontledend zonder illustratie na te streven. Het verschil lag hem in de aard van het object als een anonieme sculptuur.
Hier tekent zich al een parallel af met de sponsjes van Suzuki!

V.a. 1980. Düsseldorfer Schule.
In de jaren 80 van de vorige eeuw had het werk van de Bechers grote invloed op de toenmalige kunstwereld en fotografie. Zozeer zelfs dat zij school maakte. De Bechers gaven les aan de Düsseldorfer Kunstacademie.
Bekende adepten zijn Andreas Gursky, Thomas Ruff, Thomas Struth, Candida Hofer en Claus Goedicke. Allen studenten van Bernd Becher.
Deze fotografen wenden met hun fotografie dezelfde afstandelijke typologische Becher methodiek aan maar met andere onderwerpen zoals landschappen (Gursky’s Rhein II), (familie)portretten (Thomas Ruff), mensen in musea (Thomas Struth) en verlaten ruimtes in openbare gebouwen (Candida Hofer). Ook Claus Goedicke’s stillevens, sober en zorgvuldig uitgelichte en gecomponeerde opnamen van alledaagse voorwerpen met de esthetiek van reclame fotografie laten een duidelijke parallel zien tussen het werk van de Becher’s zelf.

In het derde en laatste deel van dit blog bespreek ik het werk van Takashi Suzuki en zijn verwantschap met de eerder besproken fotografen.